lunes, 13 de agosto de 2012

pela forma das minhas mâos

pela forma das minhas mâos sei que falta pouco de noite talvez enquanto chegues poema a espera vale. VICTOR CUELLO

ARMANDO TEJADA GÓMEZ

De repente, no meio de pás, a areia os baldes de meu trabalho, un verso teu apareceu voando. Deu volta pela "carretilha" Esquivou as ramas da árvore E roçou, de vagar, meus ouvidos e meus lábios. Alguém disse: um visinho e outro disse: o rádio. Eu pensei algo simples. Para mim foi um pássaro. Náo importa como chegou teu verso, Armando o que importa é que "um amigo é a vida duas vezes" e vale recordá-la. VICTOR CUELLO

AL AIRE

Al respecto de algunos programas de TV A veces me gustaría que tuviéramos más espacio para expresarnos con todo lo que tenemos para decir, o sencillamente aclarar. Por ejemplo, que existimos. Nosotros los que pensamos y accionamos distinto, que tenemos buen gusto, ética, delicadeza. Pero ellos tienen espacio, y lo usan para expresiones y gráficos soeces, con insensibilidad, soberbia. No queremos sus espacios pero es preciso que sepan que existimos, somos muchos, aunque más silenciosos, que sepan que tenemos nuestra verdad y no son 100% sus adherentes. Somos fuertes porque tenemos base, no vivimos en el aire. Como ellos. PF