lunes, 13 de agosto de 2012
pela forma das minhas mâos
pela forma das minhas mâos
sei
que
falta
pouco
de noite talvez
enquanto chegues poema
a
espera
vale.
VICTOR CUELLO
ARMANDO TEJADA GÓMEZ
De repente, no meio de pás, a areia
os baldes de meu trabalho,
un verso teu apareceu voando.
Deu volta pela "carretilha"
Esquivou as ramas da árvore
E roçou, de vagar, meus ouvidos
e meus lábios.
Alguém disse: um visinho
e outro disse: o rádio.
Eu pensei algo simples.
Para mim foi um pássaro.
Náo importa como chegou teu verso, Armando
o que importa é que
"um amigo é a vida duas vezes"
e vale recordá-la.
VICTOR CUELLO
AL AIRE
Al respecto de algunos programas de TV
A veces me gustaría que tuviéramos más espacio para expresarnos con todo lo que tenemos para decir, o sencillamente aclarar. Por ejemplo, que existimos. Nosotros los que pensamos y accionamos distinto, que tenemos buen gusto, ética, delicadeza. Pero ellos tienen espacio, y lo usan para expresiones y gráficos soeces, con insensibilidad, soberbia.
No queremos sus espacios pero es preciso que sepan que existimos, somos muchos, aunque más silenciosos, que sepan que tenemos nuestra verdad y no son 100% sus adherentes.
Somos fuertes porque tenemos base, no vivimos en el aire. Como ellos.
PF
Suscribirse a:
Entradas (Atom)